Depersonalizacja

lolek

Tak mnie to zastanawia, czy d/d to choroba psychiczna czy tylko wytwor naszej swiadomosci tudziez podswiadomosci. Jezeli nie jest to choroba to mozna ja uleczyc chyba nie zazywajac zadnych lekow? A i mam takie pyutanie czy wczesne wykrycie choroby, wtedy kiedy nie ma jeszcze powaznych obajwow jest w stanie cos zmienic, czy szybkosc reakcji ma tutaj jakiekolwiek znaczenie? prosze o odpowiedz...

a no i jeszcze jedno, jezeli chory czuje u siebie zmiany, zaczyna panikowac i doszukiwac sie obajwow psychozy to czy duze jest prawdopodobienstwo ze ma schizofrenie?

Kasia

Każdy kto tu trafił, każdy kto przez to przeszedł i odwiedził lekarzy powie Ci jedno: jeżeli widzisz zmiany, jeżeli boisz sie choroby psychicznej to NA BANK jej nie masz!!! I potwierdzi Ci to każdy lekarz!Ja też się o to bałam... najgorsza była myśl, że zaraz zaczne słyszec głosy albo coś widziec. Utwierdzałam się czy to co słysze, słyszą także inni, w ogóle wiele różnych rzeczy... Ale lekarz rozwiał moje wątpliwości.... Mimo, że łatwe to nie było...
Jeśli chodzi o d/d i nerwice to nie jest ona chorobą psychiczną, jest zaburzeniem, a mój lekarz uważa, że to nawet za duże słowo... Jest to stan, który wyzwalamy my sami... Mój lekarz wytłumaczył mi to tak.... Człwiek na sytuację zagrożenia reaguje strachem i jest to naturalna, wrodzona umiejętnośc człowieka. Natomist lęk (ataki paniki, d/d, wszelki objawy somatyczne) jest reakcją naszego organizmu na cos czego się strasznie boimy mimo, że jest to nieuświadomione. Sami wytwarzamy lęk. Kiedy to pierwszy raz usłyszałam wydało mi się to totalną bzdura. Dzisiaj uważam, że to prawda. Nerwica wywołana jest konfliktem w nas samych. I może dotyczyc zarówno teraźniejszości jak i dlekiej przeszłości. Coś co tłumimy w sobie, coś czego strasznie się boimy mimo, że nie dopuszczamy tego do siebie, chowamy w sobie, wychodzi z nas właśnie poprzez lęk a wszystko inne d/d itd. to pochodne tego lęku. Dlatego psychoterapia a nie farmakologia jest NAJLEPSZA metodą wyjścia z tego. Psychoterapia albo samemu odkrycie tego co nas tak dręczy.
Co do pytania o szybkie wykrycie nerwicy... też się nad tym zastanawiałam ale niestety nie znam odpowiedzi.

lolek

dzieki Ci droga Kasiu za odpowiedź...fakt, mysle obecnie tak jak kiedys Ty tj. przkonanie o tym ze jak czujesz ze swiat jest Tobie obcy to musi byc znak jakiejs choroby psychicznej. To co napisalas, ze jest to poprostu reakcja ta ogromny strach i dopiero wtedy ujawniaja sie wszystkie najgorsze skumulowane razem uczucia, ktore czlowiek w sobie nosi nie jest wcale choroba psychiczna poprawilo mi znacznie samopoczucie. Narazie ciezko mi w to uwierzyc ale mysle ze z czasem pojme caly mechanizm. Dodam do tego, ze zawsze obawialem sie choroby psychicznej, i wszelkie zmiany zachodzace w moim umysle utozsamialem wlasnie z psychoza przez co popadalem w niezla nerwowke.. no nic. pozdrawiam Cool

Magda

derealizacja jest objawem choroby lub zaburzenia, takze jesli ja masz prawdopodobnie cierpisz na jakas chorobe lub wlasnie zaburzenia psychiczne, a na to leki bardzo pomagaja Wink

grzesiek 123

Derealizacja dla mnie jest zaburzeniem psychicznym, które jest bardzo powiązane z fizyczną częścią człowieka - ciałem a ściśle z nieprawidłowym działaniem mózgu wywołanym przez stres. Dlatego (o czym wiele osób nie wie, albo wie, ale nie chce się zmobilizować) bardzo dobrym sposobem na zlikwidowanie objawów i na poprawienie komfortu życiowego jest regularne uprawianie wyczerpującego sportu. Do tego zdrowa dieta, dużo snu i unikanie codziennych stresów. Ważne jest też (jak było w moim przypadku) nauczenie się jak nie dopuszczać do konfliktowych sytuacji międzyludzkich wywołujących stres. Tutaj bardzo przydaje się asertywność i likwidowanie nieporozumień w zarodku, zanim zaczną nam uprzykrzać życie. Leki są ok, ale biorąc pod uwagę efekty uboczne i to, że ich działanie nie jest do końca znane i przewidywalne to raczej lepiej starać sie unikać ich brania. W końcu lepiej jest uzależnić się od sportu (co jest kożystne dla zdrowia) niż od leków Smile

lolek

a powiedz mi, jak sie teraz czujesz?

lolek

a no chcialem dodac, ze to uczucie snu mialem kilka razy w zyciu ale naprawde gora kilka godzin bo dzialo sie tak zazwyczaj na jakichs wycieczkach(wiecie nowe miejsce, tłumy ludzi).. wiadomo czułem sie nie za swiezy jednak gdy poszlismy w jakies ustronne miejsce automatycznie uczucie obcego swiata zanikało...i potem jakos nie wracalem do tego poniewaz nie widzialem takiej potrzeby...to chyba dowod na to ze jednak wszystko zalezne jest od naszego stosunku do tego, tak jak to na forum zostało juz powiedziane, takze nie zalamywac rąk bo nawet nie ma czym sie zamartwiac. Teraz gdy jakos czuje sie nie swoja to staram sie w zarodku zalagodzic stan czy problem i wychodzi mi to. aa mam 17 lat Cool

Artur

Cześć :]
Właśnie dzisiaj doszedłem do podobnego wniosku, jak ty. Zdałem sobie sprawe, że wiele z tych jak ja to teraz nazywam "popapranych" myśli i odczuć (np. odrealnienie) zdarzały mi sie już od dawna jeśli nie od zawsze... Jednak nie kojarzyłem tego z niczym negatywnym (tak jak teraz z nerwicą/dd). Ciekawe jest to, że my ciągle czujemy zmianę w swoim światopoglądzie, zachowaniu, myśleniu, kiedy właściwie... nic się nie zmieniło - jedynie wszystkie te myśli zostały jakby "wzmocnione" powodują w nas przerażenie oraz więcej czasu poświęcamy na rozgrzebywanie ich. To taka moja drobna refleksja ^^ Smile

Pozdrawiam wszystkich serdecznie

pawel

Zastanawianie sie nad swoim stanem psychicznym jest tyklo i wylacznie wkrecaniem sobie niepotrzebnych meczacych mysli. D/d to reakcja na stres i leki o czym napisala Kasia. Nie zgodze sie absolutnie z grzeskiem 123 ze branie lekow ma nieprzewidywalne skutki. Ja wyszedlem dzieki antydepresantowi i zadnych skutkow ubocznych i nieprzewidywalnych nie mialem i nie ma mowy o uzaleznieiu od tych lekow. Antydepresanty przypisywane sa tez przeciwlekowo i nie sa zwyklymi prochami z serii benzo ktore uzalezniaja. Zgodze sie natomiast w kwestii sportu i unikaniu stresu oraz regularnego wypoczynku Smile

Szybkie wykrycie nerwicy skraca czas jej leczenia.

Magda

ja też nei wyobrażan sobie życia bez leków, bardzo pomagają

Kasia

Leki moim zdaniem owszem, ale tylko wtedy kiedy sami jesteśmy w stanie pracować nad sobą i dotrzeć do tego co tak naprawdę powoduje nasze lęki i d/d.
Same nigdy nie usuną nerwicy i depresji. One tylko wyciszają i to potwierdzi każdy lekarz. Najważniejsze jest dotarcie do tego co tak naprawdę nas tak dręczy, jeśli nie jesteśmy w stanie sami tego zrobić to najlepszym wyjściem jest dobra psychoterapia.
Pozdrawiam:)

Arek860415

Ja chodze na psychoterapie i wszystko jak grochem o ściane

Kasia

Nie wiem... być może za szybko chciałbyś zauważyć rezultaty - jedni potrzebują mniej drudzy więcej czasu. Być może za mało pracujesz nad sobą - psychoterapia to chyba nie tylko rozmowa z psychoterapeutą to także ogromna praca nad sobą nad zmianą swojego podejścia do życia, do myślenia. Być może za bardzo walczysz z lękami i d/d podobno dobrym wyjściem jest olanie tego. Nie wiem, nie chce się tutaj "mądrować". Byłam i jestem momentami tak samo bezradna jak wszyscy tutaj. Momentami przepełniała mnie wściekłość wymieszana z bezradnością ale ja głęboko wierze, że to można wyleczyć. Trzeba w jakiś sposób pogodzić się z tym stanem - nie chodzi mi tutaj o poddanie sie, zaprzestanie walki, ale o pozwolenie sobie na te lęki.

maniek79m

ja od czerwca 2007 walczę z ta nerwica....ogólnie można powiedziec ze walcz od momentu jak poszedłem do psychologa na początku wyszukiwanie chorób teraz widzę ze to trochę głupie chociaż wraca to do mnie jak boli serce i ręce drętwieją nawet jak to pisze...ale psychoterapia pomaga chociaż płace za nia dużo dla mnie pieniądze nie są teraz ważne chce z tego wyjść jak najszybciej czasem chyba za szybko ...........denerwuje sie na "nią"nerwice ale tez wiem i widzę ze nie pomaga staram sie nie myśleć o przyjemnych rzeczach..zmiana otoczenia mi pomogła na chwile wyjazd zakopane 2 dni i spacer długi 4 godzinny morskie oko ..................chociaż tez tam miałem jakieś objawy i leki "bałem sie lasu"............ale wstałem 3 razy wcześniej jadłem normalnie i czułem sie inaczej jak przyjechałem do krk..wróciłem do codzienność bez sportu i widzę z znów wraca jadę odpocząć w przyszłym tyg..walczyć i myśleć pozytywnie tak trzeba dzialac i sport grzesiek 123 wie cos o tym i ja mu wirze 100%

Magda

mi żadna terapia niepomaga,odwiedziłąm już kilkupsychologow i nic..