Depersonalizacja

straszzny · Gość

Czy moglibyscie mi opisac czym różni sie depersonalizacja od derealizacji? :>

Aha i jakie są objawy depersonalizacji?

Pozdrawiam i z gory dziekuje

Gość

depersonalizacja utrata tożsamości, patrzysz w lustro i nic w nim nie dostrzegasz,
derealizacja- wydaje ci się, że nie istniejesz a wszystko wokół ciebie to twoja wyobraźnia, stworzyłeś sobie cały świat wokół siebie, nic poza tym nie istnieje

strasznie gówniane uczucie, nie da sie nic robic, logiczne i sensowne myslenie i działanie znika całkowicie,

Gość

a kiedy jeszcze zaczynasz w to wierzyc pochłaniasz sie calkowicie, cos jak bagno ktore powoli wciaga, a jak sie szarpiesz to jeszcze szybciej idziesz na dno, moim zdaniem jedyna pomoc w tym gownie to tylko wyciągnieta pomocna dlon, ktora pomoze sie wydostac na brzeg a resztre sam działasz dalej, Ja ciagle szukam takowej dloni, forum jest wspaniałą rzecza ale bez profesjonalnej pomocy..... wiesz sam

spdspdspd · Gość

Właśnie chodzi o to ze ja chce sie dowiedziec czy mam depersonalizacje ale raczje nie....
wiem ze mialem derealizaccje ale juz nie jestem w stanie powiedziec czy ja mam...w kazdym razie tak dlugo na d tym rozmyslalem ze sie czuje jak w jakims totalnym snie ale widze normalnie juz chyba....

ale takiego syracha dostae od niedawna poprostu glupieje wszystko jest inne niz bylo...

czy to moga byc jakies powiklania?

Pawel · Gość

Powiklania hmm.. ciezko powiedziec. Ty raczej masz derealizacje a zreszta jesli nie ja a depresonalizacje coz to za roznica.. Te stany wystepuja w nerwicach i depresjach i z regoly trzeba je przeczekac. Jak sobie nie radzisz sam idz do lekarza. Poszukaj ich w necie.

ps. mowie Ci wyjdziesz z tego, nie wkrecaj sie w to bo nic to nie daje a pogarsza stan.

danny

stary, wal do lekarza jak najszybciej nie patrz na nic, ja już mam tez takie jazdy, myślałem ze już jest lepiej a tu, kur.. mam teraz takie halo w głowie, czuję że coraz bardziej tracę kontakt z rzczywistościa, W najbliższym czasie kierunek- poradnia, i nic mnie nie obchodzi co powie rodzina, czy strace prace, czy dziewczyna mnie zostawi, mam to totalnie gdzieś, nie pierwsze nie ostatnie, a w glowie musi mi się znowu poukładaćjak należy,

Gość

ja wlasnie wrocilem w tej chwili od psychologa poltorej godfziny mowilem wszystko o moich smutkach wszystko ciezko bylo ale sie udalo ulzylo mi i czuje sie spokojniej Pozdrawiam

spdspdspd · Gość

Ale najgorsz to ze mie sie niechce wierzyc ze to psychiatra mi pomoze

tak jak mowisz coraz bardziej kontakt z rzeczywsitoscia trace...a moge całkowicie stracic?

kurde to niszczy moja inteligencje i uczucia...ja nie potrafie logicznie juz myslec :/

biedronka

Powiedzcie mi czy z tego w ogóle da się wyjść bez leków i bez terapii? Czy to przechodzi samo? Ja już powoli tracę nadzieję, parę lepszych dni i znowu to g... Sad

Mam dość

spdspdspd · Gość

heeh beidronka to nie najgorsze...mnie juz dowala to

ze byl okres ze bylo coraz lepiej i z dani na dzien wrocilo ale tak mocne ze czulem sie jakbym zwariował jak to wraca to mocniejsze...:/

grzesiek 123

To w takim razie trzeba sie leczyc. Depersonalizacja czyli zmienione odbieranie własnej osoby i derealizacja - zmienione odbieranie otoczenia sa spowodowane przez silny lęk, który trzeba pokonac, wtedy te objawy miną. Zaburzenia lękowe jako takie i lęk w depresji to wbrew pozorom dość popularne dolegliwości i stany w których wiele osób tkwi przez długi czas nie wiedząc że można to skutecznie leczyć: farmakologicznie, stosując psychoterapię, ćwiczenia fizyczne, ćwiczenia relaksacyjne. Myślenie w stylu "mi nic nie pomoże", "ja do psychiatry, nigdy w życiu" powoduje tylko, że dłużej cierpimy. Warto też poszukać własnych sposobów na walkę z lękiem, na rozładowanie napięcia. Dla mnie najlepszy był i jest sport, szczególnie wyczerpująca jazda rowerem. Gdy człowiek się czymś zajmie na serio, wyładuje energię i się porządnie regularnie zmęczy, objawy depersonalizacji powinny powoli znikać. Polecam! Aha, trzba uwierzyć, że nic nam tak naprawdę nie grozi (choć trudno w to uwierzyć będąc w lęku), to trudne zadanie ale najlepsze rozwiązanie. Smile

spdspdspd · Gość

Ale problem w tym ze ja lęku nie czuje żadnego..;( Ale tlocze w sobie jedynie pytania o śmierci...

Pawel · Gość

lek moze byc podswiadomy, ukryty. Przeciez juz boisz sie ze zwariujesz.

Arek860415

ja to czuje tak ze lęk zmienił sie w blokady którymi odciołem sie od przeszlosci. ALe na psychoterapi wychodzi mi wszystko.

magda · Gość

ja bylam wczoraj u psychologa i juz teraz powoli zaczynam wierzyc ze terapia mi pomoze.. takze warto sprobowac, jak sie zmieni swoj sposob patrzenia na wszystko to wszystko wroci do normy, a lekarz nam tylko moze pomoc naprowadzic na wlasciwa droge i przywrocic "normalne" mysli.. w moim wypadku przede wszystkim skupil sie na tym zeby na poczatku wybic mi z glowy to ze jestem chora psychicznie, przekonywal mnie ze to ze cos sie zmienilo w moim postrzeganiu rzeczywistosci nie ma nic wspolnego z choroba psychiczna, tylko zwykle zaburzenie i ze wszystko wroci do normy jak zlikwiduje jego przyczyne, czyli w moim wypadku lek, ktory wewnatrz mnie pozostal bo pewnym przezyciu (niby nie takim strasznym ale dla mojego organizmu byl to wstrzas.. czula psychika i te sprawy, marihuana roznie dziala na roznych ludzi..) powiedzial ze mam zaburzenia nerwicowe ale to da sie wyleczyc i wcale nie trzeba zadnych lekow, tylko czasu i rozmowy z terapeuta.. dodal tez "co cie nie zabije to wzmocni, a to zabic napewno cie nie zabije wiec trzeba wyciagnac wnioski i isc przed siebie, traktujac to jako przestroge i nauczke.. " .. poprostu wtedy tak sie przestraszylam ze balam sie wrocic do normalnosci, tak jakby przed swiatem sie zaslonilam i tak tkwie, ale ze da sie tego pozbyc jak tylko o tym zapomne i zrozumiem ze nic mi nie grozi.. poki co jestem umowiona na kolejna wizyte i swiecie przekonana ze z tego wyjde a za jakis czas wroce do normalnosci a cala historie bede wspominac jako cos przykrego, ale nie tak przerazajacego jak to odbieram teraz.. Wink

damy rade!