Depersonalizacja

projektant swojego życia

Witam,

Zauważam u siebie wiele podobnych objawów jak te opisane tutaj na forum. Zatem lekkie otępieni, kłopoty z koncentracją, wszystko na co patrzę nie jest na pierwszy rzut oka naturalne.

Chciałbym się dowiedzieć jakie są różnice między dereal. a zwykłym zmęczeniem (zwykle kładę się spać 1 rano, a wstaję 7 do szkoły).

P.S. Ostatnimi czasy byłem dość przybity swoimi sprawami, miałem ciężki oddech (stan lękowy? nerwica?) i mam dość znaczną wadę wzroku (-7 dioptri), jak wada może wpłynąć na odbiór świata w porównaniu gdybym miał der. a zaledwie źle dobrane okulary.

Słowem- jak można stwierdzić czy to jest der. czy nie jednoznacznie?

pozdrawiam,

Kuba

Patryk_7

Jak ty spisz 6h to ja sie nie dziwie ze masz takie cos ^^
zeby stwierdzic musiałbys bardzo dokładnie opisać, na razie postaraj sie spac min. 9 godzin to bedzie lepiej. Twoj organizm jest wyczerpany i musi jakis czas odpocząc. Kilka dni w domu , zdrowy sen, moze jakis sporcik i bedzie lepiej. Pozdro

projektant swojego życia

Z tego co się wysypiałem (dziwnie to brzmi, ale tak jest) to objawy lekko ustępowały, ale nie do końca...

Ostatnio miałem w szkole dość nerwowy okres: cały czas coś... sprawdziany, klasówki.

W każdym razie takie objawy mam od zeszłego roku... czyli od momentu gdy naprawdę zacząłem się przejmować nauką (matura za pasem!).

P.S. Dzisiaj spałem na przykład 2-11 i objawy te same ;/

Patryk_7

masz same stresy. nauka nauka nauka. no to takie odczucia są normalne. Sprobuj sportu i przede wszystkim mniej sie przejmuj wszystkim. Masz po prostu za duzo stresów to ci takie cos wyskoczyło.

bua18

matura to bzdura Very Happy

projektant swojego życia

Sugerujecie, że ta moja rzekoma derealizacja to wynik stresu?

Bo te objawy jednak mam pomimo wyspania...

P.S. taki dodatkowy materiał do przetrawienia:

może utajone...
21:22:51
może strach przed tym, że nagle będęmiał atak serca i umrę z tego powodu
21:23:08
na rowerze kiedyś ostro trenowałem i jednego dnia
21:23:13
się przetrenowąłem
21:23:30
miałem oddech tak ciężki, że do następnego dnia sapałem
21:23:47
i myślałem że wtedy zemdleję
21:23:56
i mi nikt nie pomoże

to jak kolega mnie skłonił do głębszego przemyśleni tematu mojego stanu

Patryk_7

54156

projektant swojego życia

Dzięki wszystkim za wsparcie Smile

A od ilu lat macie derealizację? Czy to się może długo utrzymywać, czy przechodzi...?

Generalnie jak sobie poczytałem te wszystkie fora to mi od razu ulżyło- poznałem konkretnie jak się nazywa to z czym się zmagam (a zatem nerwica lękowa skutkiem czego jest derealizacja).

Teraz taki wywód poprowadzę: jeżeli derealizacja jest spowodowana nerwicą lękową, a ta z kolei spowodowana lękami, to wyzbywając się lęków pozbędę się w konsekwencji derealizacji. Może i ameryki tym nie odkryłem, ale tak ja to rozumuję.

Miałem jeszcze coś takiego, że przy oddychaniu, wypuszczaniu powietrza miałem takie skurcze przepony, jakbym chciał wypuścić dokładnie całe powietrze z płuc, generalnie co chwila sobie tętno mierzyłem itd.

Od kilku dni mam już w miarę ustabilizowany oddech, brak tych skurczów przepony ----> powoli zaczynam przestawać się obawiać tego, że zaraz zemdleję itd. ( może taki ciąg rzeczy sprawi, że przytłumie chociaż tą j****ą derealizację! Smile

)

Ostatnio zacząłem regularnie chodzić na basen, i otwieram się bardziej na spotkania ze znajomymi.

Staram się sam ogarnąć siebie. Mam cel do którego dążę (wyzbyć się der. w tym aspekcie) i do tego celu konsekwentnie dążę. Psychikę wypracowałem sobie w ten sposób internsywnie trenując kolarstwo ( w wakacje do 40 km dziennie! ).

Człowiek nie zdaje sobie sprawy jak bardzo praca organizmu jest zależna od stanu nerwowego! To tak jak z komputerami: bez dobrego systemu operacyjnego niewiele się wyciśnie z nawet najlepszego sprzętu. A czasami warto sobie Service Packi instalować, ale przede wszystkim mieć wzgląd na prawidłowe działanie systemu i zdanie się na to, że organizm (lub komputer) działa dobrze samoczynnie (no jeżeli się nie ma jakiś konkretnych chorób cielesnych, serca itd.).

Także walczymy z tym gównem, a przede wszystkim porządkujemy siebie.

Znajdźmy swoje ZEN i tego typu sprawy.

Cheers, przyjaciele Smile

Patryk_7