Depersonalizacja

bua18

Kiedy się wie że nie ma się derealizacji???? zminimalizowała się do tego stopnia, że już niewiem czy mam dd. czy to się czuje jakoś wyraźnie ? zapomniałam już jak to jest widzieć normalnie, czy ta dziwnosc w patrzeniu na świat kiedyś ustąpi, i czy wogóle to zauważę, hm
ostatnio od poniedziałku mam dizwna dolegliwość, takie kilkusekundowe ostre zawroty w czestotliwosci co kilka minut, to straszniue denerwujące, zwlaszcza jak przechodze przez pasy i boje sie ze zasłabne Sad

Magda

Kiedy się wie że nie ma się derealizacji???? zminimalizowała się do tego stopnia, że już niewiem czy mam dd. czy to się czuje jakoś wyraźnie ?

- powiem Ci tak, derealizacja to nie jest coś takiego ze nagle bum i jest 100 % inaczej, ten stan ma w sobie cos takiego ze istenieje wtedy kiedy o tym myslisz, no bo pomysl , jak nie skupisz sie na tym tylko cos poprostu obisz to wszystko jest "ok" dopoki nie pomyslisz "o kurde przeciez mam derealizacje" .. i u mnie proces łagodzenia objawow derealizacji przebiegal stopniowo .. najpierw non stop o tym myslalam, potem coraz rzadziej az zaczely pojawiac sie dni kiedy ani razy sobie o tym nie przypomnialam.
kurcze nie potrafie napisac tego o co mi chodzi ale chodzi o to ze derealizacja to stan psychiczny ktory dokucza jak sie o tym mysli ( bólu też nie czujesz dopóki sobie nie przypomnisz) .. cala rzecz polega na tym by nauczyc się życ mimo derealki a ona wtedy moze nie tyle ze zniknie ale stanie się neizauważalna. osobiście uważam żę derealizacja może się pojawić zawsze, każdemu, w każdej chwili ale nie jest to nic niepokojącego dopóki nie towarzyszy 24 na dobę, stan derealizacji to stan np zaraz po przebudzeniu, gdy długo siedzimy przy komputerze, na kacu , jak jesteśmy przestarszenie, w szoku . . to wszystko jest swojego rodzaju derealizacja przynajmniej ja tak mogę porównać derealizacje . z tym że nikt się w tych wypadkach na niej nie skupia bo nazywa to sobie inaczej, wydaje mu się to całkiem naturalne, wie że zaraz minie.. organizm przeszedl jak to ja nazywam w stan wstrzymania i tak się za szybą schował bo u nas w podświadomości ciągle czai się jakiś wróg który nei daje nas uwolnić bo podpowiada w podświadomości że nie ejstesmy gotowi na odbior swiata normalnie,

zapomniałam już jak to jest widzieć normalnie, czy ta dziwnosc w patrzeniu na świat kiedyś ustąpi, i czy wogóle to zauważę,

- nie da się tego zapomnieć. jak chcesz sobie przypomnieć to skup się mocno na jakims przedmiocie, zasisnij mocno oczy,scisnij czaszkę.. mam takie rozne sposoby na to zeby miec chwilowy przeblysk, ale najbardziej skuteczne jest skupienei sie na jednym punkcie, zobaczysz wt3dy bedziesz miala chwilowy przeblysk i zobaczysz jak to jest widziec swiat normalnie, wtedy przekonasz się że pamietasz jak to jest widziec swiat normalnie, tego nie da się zapomniec..

hm
ostatnio od poniedziałku mam dizwna dolegliwość, takie kilkusekundowe ostre zawroty w czestotliwosci co kilka minut, to straszniue denerwujące, zwlaszcza jak przechodze przez pasy i boje sie ze zasłabne

- też tak miałam ale to może być zarówno od leków jak i od stresu, lęków, leków, nerwicy, zmęczenia, niewyspania, kja miałam akurat od jednego z leków jaki ostatnio dostałam! a kiedys jak mialam tak to z oslabienia ogolnego

trzyymnaj sie!

bua18

olunia155

ja już nie mówię bo i tak nikt tego nie pojmie.

Magda

ja mam wlasnie tak ze wszystko jest spoko i zajebiscie a nagle jakis napadzik mnei lapie i sie zaczynam bac np drzewa;/ ale szybko mija jak nie spanikuje na maksa tlyko np kontynuuje rozmowe