Depersonalizacja

Arek860415

W tym temacie prosze o wypowiedzi (porady, wskazówki)ludzi którzy wyszli z D/D.

ala · Gość

czesc wszystkim! Osobiscie to mysle ze kto juz chociaz raz doswiadczyl bliskiego spotkania z deper. lub deral.to juz bedzie to mial na zawsze Jak juz pisalam mnie to dopadlo pierwszy raz okolo 25 lat temu i dopada mnie nadal Tylko jest wielka roznica miedzy teraz a kiedys.Ja ten temat po prostu w jakis sposob oswoilam i dzieki temu dolegliwosci sa na pewno rzadsze ,mniej wyczerpujace i nauczylam sie ze juz tak ma byc.Traktuje to jak jakies np przeziebienie czy katar.Przez tyle lat wiem juz ze taki napad dd przechodzi ze potem jest znowu normalny dzien ale rowniez zdaje sobie sprawe ze dd moze mnie zaskoczyc w najmniej oczekiwanej chwili i z tym rowniez trzeba sie umiec pogodzic.POzdrowienia!!!!!!!!!!!!!!!!!

ala · Gość

to jeszcze ja .Mysle ze trzeba znalezc swoj sposob aby czuc sie lepiej.Osobiscie rzadko biore leki bo mnie otumaniaja i po nich sie zle czuje.

grzesiek 123

Kto powiedział, ze to bedzie trwac na zawsze? Ja miałem dwa spotkania w życiu z depersonalizacją, raz trwaloto pol roku, raz ok 10 miesiecy i dwa razy z tego wyszedlem. To sie najczesciej wiaze z depresja albo nerwica. Trzeba leczyc choroby wywolujace ten stan i powinno minac. Ale trzeba cos robic, a nie siedziec i narzekac. Polecam sport, cwiczenia relaksacyjne, srodki ziołowe (np. Intractum Hyperici Plyn Doustny, Validol, te srodki, ktore poleca Konrad!), ewentualnie leki przepisane przez lekarza, ale do nich podchodze z dystansem. Brac regularnie, cwiczyc regularnie, bez marudzenia! Jak ktos nie wierzy w powodzenie i nie chce sie tylka ruszyc, to ja juz tu nie pomoge. Warto sprobowac, po miesiacu powinny byc pierwsze efekty. Nie od razu Krakow zbudowano. Pozdrawiam! Do Ali: mysle, ze cierpisz na przewlekla depresje nerwicowa - dystymie, ewentualnie na nerwice lękową. Stad te mysli , ze "nie jest tak jak kiedys" i "ataki" d/d, czyli zaburzenialękowe ew. ataki paniki. Mialem to samo, ale sobie poradzilem w koncu, bo zaczalem cos z tym robic. Trzeba działac.

Konrad!

Alu, chciałbym o coś zapytać. Piszesz, że cierpisz na DP od 25 lat... W jaki sposób to rozumieć?

Depersonalizacja UTRZYMUJE się od 25 lat jako STAŁY STAN?
Czy też od 25 lat masz EPIZODY depersonalizacji czyli przytrafia Ci się to CZASAMI?

999

Ja wyszłam z derealizacji gdy przestałam się na niej skupiać i się jej bać, bez żadnych leków.

Gosia

D/D mija. Podobnie jak Grzesiej mialam dwa epizody, dzis juz 7 miesiac zmagam sie z tym drugim, i choc czasami wydaje mi sie, ze jest fatalnie, to wiem, ze minie. Wszystko mija. Oczywiscie jest/pozostaje pewna nadwrazliwosc i podatnosc i nalezy sobie z tego zdawac sprawe i 'uwazac' na emocje w zyciu, ale epizod mija. Ja miedzy epizodami przezylam 7 super lat mojego zycia, gdzie wszystko bylo 'normalne' i zupelnie nienaznaczone choroba, po prostu przeszlo i wrocila normalan, dawna ja. W zaden sposob mnie to nie okaleczylo, jak tego nie ma, to po prostu nie ma. Zycie dalo mi w kosc bardzo i w rezultacie jestem w drugim epizodzie, ale to tez przejdzie, jestem przekonana. Ja staram sie na to patrzec, jak na proces 'uzdrowienia', moze brzmi to naiwnie, ale wizualizuje sobie to w ten sposb, ze wszytskie stlumione negatywne emocje, czy moja emocjonalna odpowiedz na to, czego doswiadczam dramatycznie w zyciu znajduje ujscie w epizodach. Ostatnio trwalo to 12 mies. Dzies nadal wierze, ze oczyszcze sie z tych negatywnych emocji i bedzie pieknie. Jak kiedys. D/D mija.

Gość

ale wtedy D/D towarzyszyła Ci jakas choroba typu depresja , nerwica czy coś czy jak to było..?

Gość

towarzyszyla/towarzyszy mi nerwica, choc w tym epizodzie mam tez do czynienia z depresja, ktora jest moim zdaniem rezultatem nerwicy. Jest cholernie trudno byc w epizodzie, zgadzam sie z Grzeskiem, ze czlowiek sobie nawet nie wyobraza, ze mozna tak cierpiec psychicznie, ale nie mozemy tracic nadziei, ze bedzie lepiej. Bo bedzie. Gosia