Depersonalizacja

Nadzieja w sercu

Zaczne może od tego że musimy być silni. Ja wiem i kto to mówi jak się praktycznie nie da. Ale ja już dużo zrozumiałam, dzieki Wam dowiedziałam sie nareszcie co to do cholery jest. Sorki za przeklenstwa jesli beda ale w tym wypadku mozna czasmi sobie poprzeklinac. Słuchajcie my wszyscy jestesmy cholernie silni i inteligentni bo tylko takich ludzi to dotyka. Musimy nauczyc się krotko mówiąc: pic pierdolic i nie zalowac bida musi powolgowac hehe. Nie mozna czekac az to minie i wtedy bedziemy juz sobie radzic ze wszytskim za czym teraz tak tesknimy. Sluchajcie nie poddajmy sie tej korwie. ja ja juz tak nazywam chociaz zadko przeklinalam. I zgadzm sie z opinia ze ktos kto tego nie przezyl to nas nie zrozumie, bo cos takiego po prostu nie istnieje, ale wiecie co my tak naprawde jestesmy normalni nie mozna sie czuc gorzej od innych, nie mozna bo tak naprawde kazdy z ns jest wartosciowy i my jestesmy normalni tylko to jest tak:zrobila nam sie jakas choroba nerwica depresja czy jakies inne huje moje, ale nie schizofremia bo my jestemy zdrowi psychicznie i tak: mamy sobie taka chorobe i ona tak jak inne choroby ma swoje objawy typu jak kazdy wie przynajmniej ja takie mam: czasami dusznosci, brak czucia na palcu, plapitacje no i nasza ukochana depersonalizacja i derealizacja. A wiec caly czas wiedzac to i sobie tak to tlumaczac mozna to jakos przezyc, tzn. ja jestem normalny bo przeciez wszytsko rozumiem tylko mam taka objawe tak jak np. ból serca gdy ktos jest chory na serce ale ta objawa minie gdy sie wyleczymy z tej choroby. Ja wiem ze to jest po prostu nieludzkie, to uczucie w glowie to cisnienie jakby krew lala sie kolo uszu, jakby ktos nas zamknol w jakies szafie i nie chcial wypuscic. Ja to okreslam tak jakby ze zamknelam sama siebie w sobie. Ale to nie tak wlansie po prostu my wszytsko rozumiemy tylko tak jakby te emocje sa ale my nie mozemy ich poczuc ale one sa. Na szczescie slyszymy wszystko i to nam pomoze. Trzeba robic wszytsko tak jak normalnie nie mozna czekac cwiczcie chodzcie na basen, do sklepow wiem ze to wkurza wiem wiem jak sie czujemy jak ktos gorszy od innych tesknimy za tym co bylo ale to jest sluchacie i uda nam sie przekazuje Wam moja sile i wiare trzeba wierzyc zreszta jak sami wiecie zamartwianie sie i tak nic nie zmienia. Aha no i nawazniejsze ja nie dawno wyszlam narazie tylko z derealizacji tzn lepiej juz widze swiat czyli narazie mam kominiarke oczy i uszy otwarte jeszcze tylko siebie otworze, a widzac normalnie przynjamniej jest sila chociaz nie jeest latwo najgorsza jest ta bezradnosc niemoznosc wytlumaczenia wyjscia. no ale Ci ktorzy macie brak poczucia rzeczywistosci czyli tak jak byscie nie mogli emocjonalnie poczyc wszystkiego to czekajcie cierpliwie zamieniajcie to uczucie w zart robcie to co zawsze chcailiscie zyjcie na ile sie da nic na sile no i biezcie przepisane leki.jesli badzie z dnia na dzian malymi kroczkami ale widac cos lepiej to to jest juz dobry znak, to znaczy ze mija. czekajcie do momentu az derealizacja minie po tem juz widzac normalnie bedzie latwiej nie latwo ale latwiej. ja przynajmniej od dzis zaczynam walke z ta ko... bo juz nie chce przeklinac. Damy rade badzcie silni i nie zastanawaijcie sie nad sensem wszytskiego bo i tak ciezko nam jest6 poczuc swoje mysli(przynajmniej w derealizacji). Minie i bedziemy zyc dobrze po derealizacji zacznijcie juz zyc normalnie nawet nie czujac siebie da sie serio wtedy minie szybciej. ale sie rozpisalam Jestem z wszytskimi wami serio pozbedziemy sie tego uczucie to tylko koljany objaw naszej choroby aha no i sluchajcie dzuo muzyki klasycznej ja zaczne od dzis podobno pomaga no i szumu przyrody cwiczcie. Ci ktorzy macie poczatek to pamietajcie ze minie nie bojcie sie minie. Musi minac. Jestem chetna wogole jakby ktos chcial na gg pogadac albo jakos inaczej. ale we mnie optymizm a przeciez jzu wieczor i mnie jebie to aaa ale jestem silna musze byc i juz zaraz sobie pocwicze czego juz dawno nie robilam od 2 miesiecy a tak to lubie taniec i wogole.... Buziaki trzymajcie sie ciesze sie ze odkrylam to forum Trzymajcie sie Smile

Pawel · Gość

Podpisuje sie pod tym, bo ja juz wyszedlem z tego i mam nadzieje ze to uczucie juz nie wroci. No niestety kolejnym etapem jest ta glupia obawa ze moze wrocic i wspominanie przeszlosci jak bylo ciezko. Teraz gdyby ktos wybil mi z glowy przeszlosc powiedzial bym w 100% ze jestem zdrowy! Ale puki co napiecie psychiczne zostaje bo niedawno co bylem w d/d ale wiem ze to juz koniec! Ciesze sie jak dawniej!
Powodzonka

Nadzieja w sercu-minie · Gość

Ciesze sie ze ty masz juz to za sobą. Ja chociaż mi bardzo cięzko przynajmniej sie staram. Pamietaj nie myśl o tym co było ciesz sie z życia. Bedzie dobrze Paweł. Wiesz mam pytanie czy ty tak jak ja miałeś tak że najpierw mineła Ci derealizacja? I jak wogóle sie leczyłeś jakimi lekami co robiłeś czy sytarałeś sie żyć normalnie? Przepraszam za te pytania być może jest to dla Ciebie trudne więc jeśli nie chcesz to nie musisz odpowiadać. Pozdrawiam Smile

Pawel · Gość

na poczatku mialem kolatanie serca i zawroty glowy po takiej meczarni w koncu doszedlem do tego ze to nerwicowe (wszystkie badania wyszly oki). Potem podlamalem sie ta choroba i niewiadomo kiedy pojawila sie derealizacja i zosala tylko ona bez innych objawow. Poszedlem do psychiatry i stwierdzil zaburzenia lekowe i przypisal mi cital. Bralem (i biore nadal), bylem dobrej mysli, korzystalem z zycia, nie zaniedbywalem niczego i na dzien dzisiejszy juz jej nie mam - no moze jakies 5-10% tego co bylo. Teraz mam te glupie mysli i lek zeby juz ta chorobsko nie wrocila.
Wierze ze bedzie w koncu calkowicie ok Smile

Łukasz!!!!

Nadzieja w sercu mowisz ze mozesz nawet otym pogadac na gg takze prosze cie o nr gg bardzo chce otym skims pogadac bo juz nieumie tego wytrzymac:(

czarodziej · Gość

Nadzieja w sercu tak wiele napisala,dzieli sie soba z innymi,dobrze. Tylko jakos...poczulam sie urazona troche,wzgardzona,jestem chora na schizofrenie i wcale nie czuje sie gorsza inna,a z Twoich slow wynika calkiem cos innego.To ze jestem chora psychicznie,ze mam schizofrenie nie umiejsza mnie wcale jako czlowieka,z ta choroba mozna zyc normalnie ,pracowac funkcjonowac w spoleczenstwie. Przykro mi bardzo ze chorych psychicznie odbierasz jako gorszych.

Pozdrawiam

Pawel · Gość

tea

Czarodziej, przykro mi, że tak to wszystko odczułaś. Masz rację, że choroba nie czyni z ciebie mniej wartościowego człowieka.

pozdrawiam serdecznie

Nadzieja w sercu

Przepraszam Cię jeśli Cię uraziłam. Nigdy nie mialam takiego zdania o chorych psychicznie, wręcz przeciwnie, ale to juz nieistotne. Chciałam tylko pomóc. Życze Wam wszytskim żebyście wyzdrowieli mam nadzieje że Wam się uda bo mi już chyba nie....wiecie co płakać mi sie chce mam juz dość i nie chce mi sie już żyć...chce o tym wszytkim zapomnieć....zasnąć....ja chciałam tylko żyć tak jak dawniej...chciałam pomagać innym bo nie wiem sama dlaczego mnie to spotkało nikt mi jeszcze tago nie wytlumaczył nikt nie wiem nawet na co choruje jedna lekarka stwierdzila ze to przez stres ale ja juz nie wiem. jeszcze raz przepraszam za moje wczesniejsze slowa nie chcialam zeby kogos zranily..............