Anka13
Dołączył: 23 Sie 2006
Posty: 55
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/2
|
Wysłany: Czw 2:24, 08 Lut 2007 Temat postu: . |
|
|
Z tego, co wiem psychoterapia w d/d zależy od wielu czynników. Najpierw trzeba wykluczyć nieprawidłowości w działaniu jakichś obszarów mózgu, częstotliwości fal, bo jeśli to jest przyczyna - wystarczą odpowiednie leki a terapia nic tu nie pomoże.
Potem analizuje się okoliczności, kiedy się pojawił ten stan, co go poprzedzało.Jeśli derealizacja pojawiła się w ostatnim stadium, a wcześniej przez długi czas ktoś żył w ciągłym stresie, nawarstwiających się problemach, pojawiła się nerwica, a dopiero w ostatnim stadium derealizacji, terapia koncentruje się na zanalizowaniu od podszewki - sytuacji, uczuć, dzieciństwa, dorastania, relacji z bliskimi.Innymi słowy długotrwała analiza funkcjonowania przed pojawieniem się derealizacji, dotarcie do podstaw wszystkich obaw, lęków, zrozumienie ich i w efekcie poprzez ich świadomość pozbycie się derealizacji.
Jest mnóstwo rodzajów terapii, które się stosuje zależnie od przypadku.Np terapia poznawczo-behawioralna, którą stosuje się też przy uzależnieniach. W założeniu ma oduczenie pacjenta od pewnych zachowań. Ustala się najpierw w jakich sytuacjach jest największe zagrożenie, kiedy stan przybiera na sile i dlaczego, potem uczy się prawidłowego reagowania w takich sytuacjach, a na koniec uczy się niewiązania tych uczuć z odpowiednimi sytuacjami.
Jeszcze inną terapię stosuje się u osób, które przeżyły traumę i poczucie derealizacji było odpowiedzią organizmu przed zbyt dużym stresem, zbyt obciążającym doświadczeniem.
Ale generalnie, z tego co wiem, terapia polega na przeanalizowaniu wcześniejszego życia, zanalizowaniu relacji, funkcjonowania, uczuć, środowiska, w jakim ktoś dorastał.To przy założeniu, że derealizacja jest ostatnią odpowiedzią psychiki na zbyt duży ciężar, zbyt dużo stresu, jest ucieczką przed przerastającymi ją problemami.
Post został pochwalony 0 razy
|
|