Depersonalizacja

mariuszitb · Dołączył: 28 Mar 2007 Posty: 2 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/2

Witam, piszę tutaj mój pierwszy post i chciałbym się Was zapytać, czy próbowaliście tak poprostu nawet teraz siedząc przy komputerze, rozejrzeć się po pokoju i popatrzeć na to wszystko z innej perspektywy? Można sobie przypomnieć jak patrzałem kiedy jeszcze nie miałem tych objaw. Wiem że to trudne, ale skoro mówi się że to nasz wymysł, to powinno się z całych sił udać choćby na moment, żeby ta brudna szyba zniknęła Wink

. Spróbujcie może tego sposobu, ja go teraz testuję. Smile

mariuszitb · Dołączył: 28 Mar 2007 Posty: 2 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/2

Ha, wydaję mi się że trzeba OSTRO popatrzeć na różne przedmioty, tzn. mam na myśli żeby skoncentrować się mocno na to na co patrzymy, bo moim zdaniem nie chce się Nam poprostu w nic patrzeć! Tak sobie przemyślcie jeszcze raz, spójrzcie teraz np na parapet, biurko, glośnik - cokolwiek i przybliżcie się do tego, i oblukajcie dokładnie w taki sposób by nam to sprawiło Radość! Ja np. mam wrażenie że wszystko co jest wokół jest mi obce i się tego boję. Jeszcze jedno, teraz kiedy piszę ten tekst właśnie ciurkiem mi leci pot spod pach. Może wiecie co to za przyczyna? Czy denerwuję się kiedy piszę ten tekst? Sam tego nie umiem określić, bo mój mózg się "broni" przed czymś.

maagda

ja tak właśnie mam, w każdej chwili moge wrócic do rzeczywistosci na ułamek sekundy jak się tak pożądnie skupię.. tylko co z tego.. chciałabym wrócić na stałe bo te momenty nic mi nie dają.. Sad

chociaż może to właśnie dzięki nim nie zapomniałam jeszcze jak naprawde to wszystko się ma i powinno wyglądać..
p.s zaraz sie chyba popłacze, bo własnie znowu zobaczyłam prawdziwy świat, mimo że po chwili zniknął.. Sad

ja chcę tam wrócić ! ;(

Marcys

Zauwazylem cos podobnego juz na poczatku mojej choroby - to wracanie na chwile do rzeczywistosci. Na poczatku to byly przypadkowe przedmioty, np. klamka u drzwi miedzy przedzialami w pociagu - wydaje mi sie ze takie obrazy kiedys widzialem i teraz moglem na chwile powrocic dzieki nim do normalnosci. Wydaje mi sie, ze przez ta krociutka chwile dociera do mnie, jak naprawde wyglada moje obecne zycie - tak jakbym zobaczyl je pierwszy raz od momentu kiedy zaczela sie derealizacja.
Smutny wniosek sie nasuwa: "przesypiam" swoje zycie, niewiedzac co sie w nim dzieje.
Moze kiedys sie uda "przebudzic" i wtedy sam opowiem sobie to co sie dzialo przez ten czas... a to juz prawie 2 lata. hehe... to bedzie chyba duzy szok - obudzic sie w innym zyciu.

maagda

Marcys ja mysle tak samo, mam juz to ponad rok i czasem przez kilka sekund lub nawet ulamek sekundy wracam do rzeczywistosci, swiat wydaje mi sie taki dziwny, przestarszona troche, zaciekawiona rozgladam sie dookoła i zastanawiam sie co ja wlasciwie tutaj robie, zdaje sobie sprawe ze tak wlasnie naprawde wyglada swiat i chce mi sie plakac ze ja zyje w innym swiecie, no i po chwili do niego wracam i wszystko dzieje sie od nowa .. tak bardzo chcialabym wkoncu wrocic do normalnosci Sad