Depersonalizacja

tea

znowu mnie dopadło, siedzę i nie potrafię się określić, a tak różowo to wyglądało jeszcze godzinę temu, wydawało mi się, że jest coś na kształt mojej własnej osobowości, a tu bums... nie ma mnie Sad

pewnie za godzinę, dwie się pozbieram, ale w tej chwili mam coś w sobie na kształt czarnej dziury przez którą ucieka wszystko i która wszystko wchłania Sad

nie lubie zjawisk astronomicznych, nieporządek na niebie napawa mnie lękiem

Anka13

Ja mialam dzis tak caly dzien..Myslalam, ze juz nie wytrzymam.Wyszukiwalam sobie rozne zajecia, zeby odwrocic uwage od tego stanu, na chwile pomagalo..Najgorsze bylo to, ze poczulam to zupelnie niezaleznie od czegokolwiek, mial byc super dzien, bylam wyspana i zadowolona i nagle...Czasem jest naprawde ciezko.Ale pocieszam sie tym, ze nic strasznego sie nie dzieje, ze zadne z moich przeczuc sie nie sprawdza, to wszystko jest tylko w glowie..

tea

Witaj Aniu!

Mam nadzieję, że dziś jest lepiej, bo u mnie się poprawiło Smile

3maj się /przytulam/

Konrad!

Cześć Tea, odnośnie porządku na niebie to muszę ostro zaprotestować Smile

To tylko pozornie wygląda jak jeden wielki chaos - w rzeczywistości wszystkie planety, gwiazdy i nawet całe galaktyki poruszają się w tak uporządkowany sposób, że żaden człowiek nie potrafiłby tego zaplanować Smile

Być może jest to też analogia do Twojego wczorajszego stanu (pozornie chaos a w rzeczywistości odwieczna dynamika ludzkiej psychiki)...

Anka13

Witaj tea
Dzieki, dzis bylo lepiej, troche.Mam nadzieje, ze u Ciebie tez.W kazdym razie najlepiej jest jak udaje sie o tym nie myslec i caly czas zajmowac sie czyms, co odwraca uwage.Ze tez musialo sie cos takiego przyplatac..Niesamowite, ze jest chociaz garstka ludzi, ktorzy czuja podobnie i ze powstalo to forum.Strasznie mi to pomaga, bo rozumiem i wyobrazam sobie wszystko to, co tu czytam.To, co napisalas o zapadaniu sie tez.I to bardzo.
Pozdrawiam:)

ala · Gość

czesc wszystkim!widze ze od kilku dni nie ma nowych wiadomosci wiec sobie mysle ze ludziska zdrowieja i nie maja o czym pisac.Mnie ta pogoda nastraja dosyc optymistycznie i pomomo ze idac na zakupy poczulam niemile odczucie zblizajacej sie depersonalizacji wzielam kilka glebokich oddechow i jakos ustapilo.Poza tym s

ala · Gość

Poza tym juz zauwazylam ze kazdy mijajacy rok sprawia ze z tym tematem sie oswoilam juz mnie to tak mocno nie przeraza .A moze tak mi sie dzisiaj tylko wydaje bo widze ze jestem nadzwyczaj pozytywnie do wszystkiego nastawiona.Przypominam tez sobie ze gdy kilka dobrych lat temu zakochalam sie to dolegliwosc jakby ustapila wiec wszystkim taka terapie polecam.No ale ja tu sie rozpisalam a mam wrazenie ze wszyscy sie przeniesli na inne forum bo cos ostatnio tak tu cicho.Zycze udanego wekendu !!!!!!!!

tea

znowu mam dziury w swojej realności, ciekawe czemu nie widać ich, dopóki się w nie nie wpadnie... dopiero wtedy...

Anka13

tea
ja tez dzis mialam maksymalne dziury, odchyly - jakkolwiek tego nie nazwac - w moim poczuciu realnosci.Zdarza mi sie to codziennie.To jest straszne, obezwladniajace uczucie.Ale staram sie wtedy za wszelka cene oderwac mysli od analizowania tego stanu.Wiem, jakie to jest ciezkie i wydaje sie niemozliwe.Jestem jednak przekonana, ze mozna nad tym zapanowac.
Postaraj sie sobie przypomniec to, co kiedys sprawialo ci przyjemnosc, czym sie cieszylas.Ja np zawsze lubilam sluchac muzyki i rysowac, ale od pewnego czasu zaczelam sie tego bac, bo kompletnie przy tym odplywalam, czulam, ze mnie nie ma, ze trace kontakt ze swiatem i strasznie ciezko bylo mi wrocic do rzeczywistosci.Ale ostatnio przypomnialam sobie,jak bardzo to lubilam,jaka przyjemnosc mi to sprawialo i pomyslalam - co z tego, ze strace kontakt, niech sobie przyjdzie ta derealizacja, mam to gdzies.I przyszedl moment, kiedy zaczelam znowu sie tym cieszyc.
Jest ciezko, ale to wszystko minie, jestem tego pewna
pozdrawiam!

Gość

Pawel · Gość

to wyzej to ja napisalem - Pawel.

tea

Hej Aniu i Pawle!

Nie wiem jak to ze mną jest, ja staram się normalnie żyć, próbuję teraz zmienić swój zawód, żeby praca była ciekawsza i bardziej zgodna z moimi zainteresowaniami, staram się rozwiązywać swoje problemy, a nie rozpaczać nad nimi, próbuję jakoś "unormalnić" moje kontakty z ludźmi i nawet powiem wam, że nie lubię, gdy ktoś za bardzo "jęczy" i czuję się wtedy "lepsza" no i pewnie "za karę" właśnie wtedy przychodzi to koszmarne uczucie, nagle, niespodziewanie zdaję sobie sprawę, że coś jest nie tak, bardzo mocno nie tak i wtedy "jęczę" wam, bo nikt inny tego nie rozumie... i bardzo wam dziękuję, żeście się odezwali

pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie
tea