Depersonalizacja

Jamjest

Witajcie

Po kolei...

Od chyba 10 roku życia, od czasu do czasu(może raz na miesiąć) zdarzało mi się mieć derealizację chwilową - tak po ok 2minuty - przychodziła panika na początku - co to jest, ale po jakimś czasie sie przyzwyczaiłęm, bo dowiedziałem się, że znajomi mają podobnie)uczucie, jak by im ,,się to śniło'' ) więc wiedziałem, że jest to normalne.Zawsze zdarzało się to wiczorem, kiedy byłem zmęczony, częst no jakiś otwartych przestrzeniach, w mieście, kiedy było dużo ludzi.
Do tego czasu wszystko było ok Smile

Kiedyś, jakiś rok temu(nie pamiętam z jakiej juz przyczyny, ale chyba wmówiłem sobie, ze jestem chory) miałem właśnie to uczucie, ze wszystko się dzieje naokoło mnie a ja czyję, jak by był to sen - było to mniej silne od tego chwilowego odrealnienia i utrzymywało się w sumie nie wiem ile dni ale nawet nie zauważyłem, jak znikło.Po prostu sie tym nie przejąłem, ponieważ uświadomiłem sobie, ze to ze stresu.I do tego czasu było by wszystko wporządku. Smile

Jakis miesiąc temu pojechałem ze znajomymi nad morze i zapaliłem trawkę, żeby spróbować po prostu - pierszego dnia nic mi się nie działo, a może za mało wziąłem - no to mówię ok może rzeczywiście za mało - drugiego dnia siedzieliśmy na plazy i piliśmy piwko i zaczęliśmy sobie ciagnąć - oczywiście ci, co palili już byli zadowoleni ale mnie nic nie brało.Pomyślałem sobię, ze moze to na mnie nie działa i wziąłem 2 długie wdechy... przez 15 minut było wszystko wporządku, dwójka znajomych zaczęła się zbierać, więc pogadałem chwilę z nimi i zauważyłem, ze jak mówię, to oni się śmieją - zacząłem więc sam się śmiać i pomyślałem sobię - o chyba coś działa - spojrzałem na znajomych na plaży co jeszcze siedzieli no napadło minie to chwilowe uczucie, co zawze się zdarzało - i nie wiem czmu - wpadłem w panikę, a trawa zrobiła swoję.Co 3 sekundy to uczucie powracało, jakby traciłem świadomość ale wiedziałem gdzie jestem - tzn mówiłem sobie, ze to od trawy i że mnie walnęło ale wpadłem w ogromna panikę - nie czułem prawie swojego ciała - podbiegłem do morza i chlusnąłem wodą w twarz i po chwili juz nic nie czułem, ze była jakaś woda na mojej twarzy, więc poszedłem do domu i zastanawiałem się, czy mi już tak zostanie- serce mi waliło jak oszalałe(bo zazwyczaj boję się takich rzeczy co mi jest) nie mogłem zasnąć i tylko mówiłem sobie, że to przejdzie, że jak bedzie jak wszystko wróci do normy .Minęło po ok 3 godzinach jak znajomy zapalił światło w pokoju - ucieszyłem się, ze minęło i powiedziałem - nigdy więcej nie zapalę i poszedłem spać.Rano wstałem troszkę zmęczony ale szczęśliwy, ze już po wszystkim.Bałem się jedynie, że to powróci - nie wiem czemu.I odtąd po pójciu na plażę obawiałem się tego.I znajome uczucie sprzed roku powróciło i trzyma mnie do dzisiaj.Najbardziej czuję to na otwartych przestrzeniach i np jak w mieście idę mędzy ludźmi.DOpiero 3 dni temudowiedziałem się jak to się nazywa i postanowiłem z tym walczyć, ponieważ jestem świadom wszystkich tego aspektów co robiłem źle, ze sie nakręcałem niepotrzebnie - wiem, że z dnia na dzień nie minie ale jestem dobrej myśli :)Wszystko to zrobiła moja nakręcająca mnie psychika - widocznie był to tak duży stres na mnie, że odcisnął się w świadomości i nie pozwala wrócić do normalności.
tego co wiem juz to po prosstu się nie przejmować tym - wiem - jest dziwnie, takie uczucie jak by się spało i otworzyło oczy a nagle jest się w środku miasta.Wg mnie muszę po prostu spędzać dużo czasu z ludźmi, żeby się przełamać, ze nic mi nie jest a także chodzić spać wcześniej bo przedtem nad morzem jak i po - chodziłęm poźno a najważniejsze - myśleć pozytywnie - bo każda choroba czy to psychiczna czy fizyczna zaczyna się w głowie.

Pozdrawiam wszystkich na tym forum i zyczę zdrowia psychicznego Smile

M.

grzesiek 123

Masz rację, to wszystko przez nakręcającą się psychikę. Trzeba myśleć poztywnie i zmuszać się do normalnego życia. To skutkuje. Pozdrawiam!

rastaman

kolejna ofiara trawy.... ehhh ...

Jamjest

Mówiłem zawsze tak jak Ty Smile

Ale jak widać i mnie to spotkało - Zauważyłem, że z paleniem to jest tak - zawsze największy ubaw mają ci, co się o nic nie martwią i nie analizują, co sie z nimi dzieje - jest bomba to fajnie.Ci, co mają jakieś opory potem mają takie jazdy - ale dzięki temu wiem i jestem o to doświadczenie silniejszy.

Magda

ja to sobie mówie "Co mnie nie zabije to wzmocni" i tak jest.. to doswiadczenie mnie nie zabilo ale wzmocnilo bo duzo sie dowiedzialam o sobie o swojej psychice.. i kto wie czy gdyby nie to przykre zdarzenie po kolejnym jaraniu nadal bym w to nie brnela i nie probowala dalej ? dzieki temu co sie stalo wiem ze juz nigdy tego gowna nie sprobuje..

Kasia

Kiedy opowiedziałam koledze jaką miałam jazde na trawie, że wydawało mi się że umieram itd. powiedział jedno - "ale miałaś zajebistą bombe - ku... też chcę tą trawę". No cóż dla mnie to był koszmar wywołało to u mnie d/d... dla niego byłoby zajebistą jazdą.

carlos

Jamjest

Bowiekszosc po trawie ma derealizację i się z tego śmieje i nie przejmuje się tym - dlatego nic im nie jest.Co innego z umysłami bardziej analitycznymi , jak nasze Smile

W sumie juz czuję się lepiej - jeszcze jak jestem w dużej grupie ludzi, to to czuję, ale staram się o tym nie myśleć - nie jest wcale tak źle, ale oczywiście chcę juz wyzdrowieć.Wg mnie sposobem na 100%, jest pójście na regresję, powrócenie do problemu, który wywołał derealizację i powstrzymania go na poziomie podświadomości.Jeżeli mi nie minie - tak właśnie zrobię.Zachęcam do spróbowania. Powodzenia.

radzik

Jamjest daj znac jezeli pojdziesz na regresje i napisz jaki to mialo u ciebie skutek dzieki pozdr

dawid2240 · Wysłany: Sob 0:05, 28 Mar 2009 Temat postu:

Niemartw sie ja sie z tym męczyłem 2 lata miałem takie same objawy jak ty aż któregoś słodkiego czasu objawy te zniknęły (nie nagle). Zdałem sobie sprawe ze to co uważam za nierealne "ten dziwny świat" jest tym normalnym swiatem. Najbardziej pomogło mi przyzwyczajenie sie do tego dziwnego postrzegania swiata. Potem ten świat stał się normalny i zdałem sobie sprawę ze zawsze taki był. Analogicznie gdy doada nas to odrealnienie wydaje sie nam ze ono zawsze było i juz zawsze bedzie. Pozdrawiam cie serdecznie.

Magda · Wysłany: Sob 8:20, 28 Mar 2009 Temat postu:

i zdałam sobie ostatnio sprawę że przed długi czas praktycznie nie miałam derealki.. dopiero od niedawno wszystko wróciło jak pojawiły się te cholerne lęki

olunia155 · Wysłany: Sob 11:11, 28 Mar 2009 Temat postu:

Łooh byłam wczoraj na imprezie i był prześwit ale taki wiecie 250% na maxa, aż się dziwnie poczułam Razz

później i tak wszystko wróciło do starej normy[czyli lekka dd]
kurczę...;d czasem mam takie zjazdy z tego stanu maksymalne, ale tylko na chwile chcę więecej.

Magda · Wysłany: Sob 21:14, 28 Mar 2009 Temat postu:

fajnie Ci , ja tam nie mam prześwitów

olunia155 · Wysłany: Pon 16:10, 30 Mar 2009 Temat postu:

tylko na razie były takich kilka takie na max, kurczę to było niesamowite;d
bo po tylu miesiacach człowiek się przyzwyczaja do takiego stanu i nagle bum.
ale co zrobić żeby było much more.?

Magda · Wysłany: Pon 19:38, 30 Mar 2009 Temat postu:

we dont't know Razz