Depersonalizacja

arthur8o

A wiec tak -Mam 15lat... troche ponad rok temu wypalilem na raz duza ilosc zielska... Mialem podczas fazy nie potrzebne mysli, jak " A moze to co sie dzieje teraz nie jest normalne?" " Moze moja psychika nie wytrzymala?".
I na nast. dzien czulem sie, jak we snie... myslalem, ze to jakis jointowy kac, czy cos ... Nie przejalem sie - zapalilem drugi raz... ciagnelo sie to bez zadnej przerwy. Ja zapalilem jeszcze raz po paru miesiacach tego stanu - niepotrzebnie, wiem, ale to byl ostatni raz... A teraz jakos z tym zyje, poza tym mozna powiedziec, ze jest lepiej.
Ale oprocz tego okropnego uczucia odosobnienia pojawiaja sie stanuy lekowe , czy jakis niepokoj... Chcialbym sie dowiedziec, czy mozna wyjsc z derealizacji, ktora zostala spowodowana przez maryche.
Sa dni, ze jest lepiej, a czasami jest beznadziejnie. Niekiedy mam ochote to skonczyc w najprostszy sposob...
Ale nigdy bym sie tego nie podjal.. Zawsze uwazalem, ze mam mocna psychike... W ogole jestem raczej pozytywnym kolesiem Wink

Czy mozna z tego wyjsc bez pomocy psychiatry? Czy mozna to poprostu przeczekac?
Chcę zbić młotkiem ten je*any klosz który mam na głowie.

Route66

ja też mam to przez marichuanę Smile

arthur8o

A ile to u Cb trwa?

dziku

Tez próbuję pokonac to badziwie bez pomocy psychologa/psychiatry. Nie chcę Cie straszyć ale bez większych rezultatów. Cos czuję że bez wizyty się nie obejdzie. Masz 15 lat, więc pewnie boisz się opinii rodziców czy ogolnie ludzi z Twojego otoczenia? Że mogą powiedzieć że jesteś nienormalny? Czasami lepiej oddać się w ręce specjalisty ( i kto to mówi... muszę znaleźć jakąś siłę żeby pójść ), gdzie parę wizyt naprawdę może pomóc.
DR trudno wytłumaczyć osobie która tego nie odczuwa.
Ja po marihuanie mialam taką fazę że myślałam ludzie obok nie istnieją, straszne uczucie i nie życzę tego nikomu.

Ludzie walczą z tym na różne sposoby- szukają jakiegoś hobby, sprzatają, pracują- wszystko po to by o tym nie myśleć. Ja jednak uważam że nie da rady o tym nie myśleć. Musisz uwierzyć, że to tylko wkręta Twojego mózgu, derealka to stan obronny organizmu a z Toba jest wszystko w porządku Smile

Magda

Psychiatra to zwykły lekarz... Przecież nie musisz całemu światu opowiadać, że chodzisz do psychiatry Smile

Spokojnie.. Idźcie po leki, po co się męczyć samemu? Im szybciej się odważycie tym krócej będziecie się męczyć derealką.
W ogóle nie lubię mówić "pokonać" derealkę. Tu nie ma co pokonywać, to nie jest choroba:). "Pokonanie" derealki sprowadza się do nie zwracania na nią uwagi. Derealka istnieje wtedy, gdy myślisz o tym, że coś jest nie tak w Twoim postrzeganiu rzeczywistości. Ciężko mi to ująć w słowa.. Chodzi o to, że sobie normalnie siedzisz, rozmawiasz, jesz obiad etc i jest wszystko ok ale w pewnym ułamku sekundy gdzieś w głowie pojawia się myśl "przecież mam derealkę" - no i wtedy ją czujesz. Na początku w podświadomości cały czas siedzi ta myśl i wtedy mówisz, że cały czas dokucza Ci derealka. Z czasem myśl pojawia się coraz rzadziej i rzadziej aż znika, wtedy mówisz, że derealka minęła Smile

To wszystko siedzi w głowie

Aure

Magda skąd ta pewna postawa skoro sama masz to 5 lat i do tej pory sobie z tym nie poradziłaś ?

Nikon

Magda, nie masz do końca racji. Derealizacja to jest jednak mechanizm, który aktywuje poszczegolne czesci mozgu i zdrowienie nie polega na tym, ze przestajesz myslec, ze to masz, tylko na tym, ze ten mechanizm sie wyłącza Smile

Samo nie myslenie nie pozbawi Cie derealizacji, to dlugi proces Wink

Gdyby to tak działało to w momentach, kiedy czuje sie pewnie siebie i o tym nie mysle, już bym jej nie odczuwał. Jednak dalej ją czuję Smile

Magda

Poradziłam sobie Smile

Mniej więcej 5 lat temu mi się zaczęło,, pewnie o tym pisałam.
Wiem, że derealizacja to mechanizm obronny, też się naczytałam. Pewnie źle ujęłam w słowa to, o co mi chodzi. Wiem, że derealizacja dokuczała mi dopóki się denerwowałam, że ją mam, wtedy podświadomie cały czas siedziała ta myśl w głowie. Potem nawet jak ją jeszcze miałam ale w życiu mi się układało i było raczej ok - DD nie odczuwałam. Pojawiała się czasem, na krótko, gdy coś się psuło..

arthur8o

Opinii ze strony znajomych czy tym bardziej rodziny w ogóle się nie obawiam! Czyli najlepiej udac sie do psychiatry?
Ostatnio dostaje mocno po glowie od zycia, a do tego siedze godzinami przy kompie i da sie zauwazyc, ze jest znacznie gorzej... Wczesniej, gdy ciagle wychodzilem z domu ,w celu spotkania sie np. z dziewczynami (od ktorych pozniej dostalem psychicznego kopa) i wlasciwie zupelnie nie korzystalem z kompa i tv, bylo lepiej!
Co prawda ciezko mi stwierdzic, czy przypadkiem to co czuje teraz, nie jest dd na dokladnie takim samym "poziomie" jak wtedy, tylko, ze polaczona z depresja. Bo ostatnio na jakichkolwiek spotkaniach ze znajomymi czuje sie bardzo przygnebiony i nie mam na nic ochoty... nawet na alkohol. A co pozniej sie okazuje, ze dobrze, iz sie napilem i pozwolilem zminimalizowac kompletnie moja swiadomosc..
Jest gorzej niz bylo, ale to przez to co sie ostatnio stalo... A bylem zalamany cala sytuacja, ktora w moim zyciu zaistniala, wiec depresja mogla powstac.. Jest bardzo zle..
I moze byc gorzej, bo nie mam sily sie postawic temu, co na mnie napierdala teraz z coraz wieksza sila...

Aure

Ja też nie potrafie stwierdzić patrząc wstecz czy jest lepiej czy gorzej...
Cały czas towarzyszy mi to uczucie snu na jawie ale chyba zacząłem sie do tego bardzo przyzwyczajać bo już na wiele objawów nie zwracam uwagi i jakoś próbuje żyć normalnie.. Ale wiadomo - no po prostu się nie da :]

Głowa do góry Arthur, dostaniesz teraz po dupie od życia ale wiesz co to Karma Razz

wszystko wróci :]]

arthur8o

Jest trochę lepiej, jeżeli chodzi o zwykłe samopoczucie, ale dd jakby się pogarszało ..
Jestem przekonany, że jest gorzej, kiedy siedzi się zbyt długo przy kompie. Np. 8h dziennie, a do tego grając w bezsensowne gry...
Czy zauważyliście, co sprawia, że czujecie się lepiej, a co odwrotnie?

Mi często "pomagała" sauna albo wykłady buddyjskie/ medytacja.
Chociaż nie mam pewności, czy nie poprawiało się po nich samopoczucie, a nie dd Wink

arthur8o

Nic nie mija. Do zabawy dołączyła sie depresja

Aure

Depresja

U mnie bawi się jeszcze Nerwica Very Happy

Jest niezły balet - polecam Razz

PoSSRI

To na co czekacie - brać się za siebie.

Kluczem do odzyskania dawnego stanu jest zrozumienie depersonalizacji.

[link widoczny dla zalogowanych] - kolejna osoba wyszła po krótkim czasie, bo zastosowała się do faktów.

MD<>MA · Wysłany: Śro 22:35, 13 Mar 2013 Temat postu:

PoSSRI, tak, ten sposób to droga do zwycięstwa.Pamiętam jak przez cały dzień nawet chwili niepomyślałem o d/d następnie patrząc na zlew, ujrzałem ten prawdziwy, piękny zlew. Niby nic takiego, a tak cieszy ;].