Depersonalizacja

Daga

Witam!
Zacznę od tego, że to uczucie pojawia się mniej więcej raz na tydzień bądź dwa. Czasem częściej. Nagle mój wzrok powoli (ok.3-5sek.) wchodzi w ten trans i już wiem, że to nadchodzi i pozostaje mi to przetrwać. Teraźniejszość zaczyna się zlewać z przeszłością. Wszystko na co patrzę jest oczywiście takie samo - nic mi się nie objawia- ale jakby kilka a nawet kilkanaście lat temu. Nagle czuję się jak nastolatka bądź dziecko w ciele odpowiednim do czasu, w który się przenoszę. Mój brzuch od środka zaczyna się skręcać i jestem silnie skołowana. Samo uczucie nie jest złe, takie jakbym się dopiero budziła ze snu-wspomnienia z wakacji i jeszcze na pól-jawie odczuwała, że to się dzieje naprawdę. Mam pozytywne transy na podstawie wspomnień, ale to skołowanie w głowie, jakby osłupienie i to skręcanie się kiszek jest okropne! Zaczynam usilnie szukać wyjścia z tej sytuacji, bo psychicznie nie mogę tego wytrzymać. Po minucie czy dwóch mija. Zaczęło się ok 2 miesiące temu. Nie wiem jak sobie z tym radzić. Na początku było gorzej, bo im bardziej chciałam, żeby się skończyło tym ciężej to znosiłam, teraz próbuję to polubić, rozglądam się po pomieszczeniach i chłonę wspomnienia, ale i tak w końcu zaczynam sobie uświadamiać, że to nie jest normalne i ogarnia mnie lęk, że nie wyjdę z tej pułapki, więc wkracza próba myślenia o czymś innym na siłę, z lekką paniką i w końcu "wracam". Nic miłego. Czy ktoś z Was tak ma? (i doradzi mi coś?)
Pozdrawiam wszystkich męczących się Smile

mateo

Ja mam chyba cos podobnego co opisywalem kiedys na innym forum ale nikt nic sensownego nie odpisal. A mianowicie mam cos takiego, ze ni z tego ni z owego mam przeblysk z przeszlosci z dzieciństwa. Np piore skarpetki a tu nagle ding w glowie i mam obraz jak stoje na drodze kolo domu albo jestem u ciotki i stoje na schodach albo scenka z wakacji jak jade z siostrami nad rzeczke. Nie mam pojecia skad tak z nienacka pojawiaja mi sie takie wspomnienia/obrazki. Nie czuje przy tym nic , ze spokojem zastanawiam sie dlaczego takie cos sie pojawilo.

Daga

Mam prawie to samo, tyle że związane dokładnie z miejscem, w którym się znajduję. Zaczęło się od momentu, kiedy się dowiedziałam, że babcia ma zaawansowanego raka, wiem jak będzie bo 2 lata temu odszedł dziadek a z babcią jest identycznie. Nie mogę tego przyjąć do świadomości, odbijam tą myśl, wypieram ją i wydaje mi się, że konsekwencją tego są te "transy wspomnień" kiedy wszystko było dobrze. Z jednej strony rozumiem, że takie jest życie, ale przez ostatnie 2 miesiące babcia tak się zmieniła, schudła, pozapadała, że jakby "prawdziwa" już odeszła, pozostała umęczona dusza w pozapadanym ciele Sad

Mam nadzieję, że to w końcu się skończy. Być może po pogrzebie... Szkoda, że puki co nie można temu zaradzić.
Pozdrawiam Cię, dzięki za odzew.

Łukasz25

Daga

Flashback flashbackiem, ale to nie jest zwykła myśl, mnie jakby ściąga się do przeszłości. Robi mi się gorąco, mózg jakby mi pęczniał, brzuch się skręca... aż to nie minie. Rzeczywistość nie pozostaje w pełni rzeczywistością. Wiem, co się dookoła dzieje, ale coś mnie trzyma w "tamtych" czasach. Podobnie jak w filmie efekt motyla. Gość patrzy na zdjęcie i znajduje się w innej rzeczywistości. Odkąd babcia wróciła ze szpitala do domu ( 5dni) nasiliło mi się to do 2-3 razy dziennie a głowa nie przestaje mnie boleć nawet po ketonalu dlatego zaczęłam szukać jakichś rozwiązań czy ludzi z podobnymi przypadłościami.

Łukasz25

Zawsze możesz się wybrać na terapie jeśli to bardzo ci przeszkadza. A już na pewno rozmowa choćby z psychologiem nie zaszkodzi

mateo

To napewno przez lęk ta Ci sie dzieje. Nerwica pewnie. Powiedzialbym Ci, zebys szla do specjalisty ale wiem tez, ze i ja powinienem ale sie boje.