Depersonalizacja

Route66

rozumiem cię ale żeby temu zaprzestać musisz zacząć żyć normalnie tak jak potrafisz bez względu na to jaki masz objawy nie możesz o tym myśleć musisz cały czas żyć tak jak było przed tym gównem które nas niszczy jeżeli myślisz o tym jak najmniej to tym więcej wychodzi ci to na dobre pozdrawiam Szymon:)

Vortimi

Route66

wiem bo mam podobnie do ciebie ale nie ma że nie możesz po pierwsze nie ma poddawania się to ty tutaj rządzisz a nie jakieś chore urojenia które mają gówno do gadania spróbuj to olać zajmij się tym co robiłaś na co dzień mnie to pomaga i to nawet bardzo. myśl o czymś przyjemnym te wszystkie myśli ty masz kontrolować a nie one ciebie.

Vortimi

Route66

i własnie to jest to strach to wszystko powoduje lęki i tego typu rzeczy jeżeli poczujesz że jesteś na tyle silna aby przeciwstawić się strachowi i innym lękom to gwarantuje o wiele lżejsze i przyjemniejsze życie niż dotychczas. bierzesz jakieś leki? byłaś u psychologa?

Vortimi

Route66

to najwyrzszy czas skontaktować się z psychologiem i zacząć terapię i branie leków.

majk

napisalem na pw gg napisz do mnie pliz

Route66

Trzeba coś robić w tym kierunku ja mam bardzo słabo ale poradze sobie bo mam WYJEBANE !!! :p Razz

Vortimi

Route66

[quote="Vortimi"]Tak naprawdę to nie wiem, czy to jest choroba, czy w sumie mam rację w wielu kwestiach. Np w takiej, że nigdy nie poczuję samej siebie, tylko swoje uczucia, przyjemności czy wrażenia. Bo przecież nie jestem smutkiem, nie jestem muzyką czy ptakiem za oknem. Kurwa, czym ja jestem? Przecież ja nie istnieję.[/quote]

Istniejesz mnie też się tak wydawało do pewnego momentu

Vortimi

dziku

Vortimi, wydałaś mi się szalenie inteligentną osobą. Wiele rzeczy które opisałaś odczuwam też i ja, więc nie jesteś sama Wink

A poza tym studentka... Nie ma to jak derealka i studia w jednym, nie? Jeśli bałaś się że to schizofrenia, to możesz się wykluczyć z grona osob, które na to cierpią. Schizofrenicy nie są świadomi że chorują, miesiącami trzeba to im uświadamiać. Jeśli się tego boisz, to znaczy, że jesteś świadoma.

napisałaś, że "nigdy nie poczuję samej siebie, tylko swoje uczucia, przyjemności czy wrażenia. Bo przecież nie jestem smutkiem, nie jestem muzyką czy ptakiem za oknem."

A ja się boję innej rzeczy - że nie będę potrafiła odczuwać innych. Gdy ktoś mi mówi że coś go boli albo że jest szczęśliwy, ja po prostu nie wierzę, jakbym tylko ja sama mogła odczuwać ból czy emocje. Czuję się jakbym brała udział w jakimś przedstawieniu. Bardzo Ci współczuję, bo wiem jak się czujesz. Możemy razem sobie pomóc i pokonać to cholerstwo. Jak chcesz, napisz na pw.

Vortimi