Depersonalizacja

kama · Gość

moja nerwica zaczęła się właśnie od derealizacji, byłam przerażona i pewna że wariuję. później wizyta u lekrza stwierdzenie że to nerwica lękowa, później leki i powolny powrót do zdrowia, derealizacxja mijała barzdo powoli, ja też jak się budziałam pierwszą myslą było jak będę czuła się dzisiaj, czy znowu będę "to" miała, z czasem przestałam się zastanawiać (zaczęłam pracować i nie miałam czasu na głupie przemyślenia) i jest coraz lepiej, derealizacji nie ma ale zdarzaja się zawroty głowy. jedna rada to starać się nie myśleć, bo to myślenie napedza lęk, a lęk wywołuje derealizację. Wiem , wiem łatwo powiedziecieć "przestań myśleć" ale to naprawde jedyne wyjście- zająć się czymś co oderwie wasze myśli od choroby. Pozdrawiam papa

sebuś_śląsk

Jak to zrobiłaś???

Magda

derealizacja jest wteyd jak się o niej mysli, to moja teoria, z tym ze czasem myslimy nieswiadomie, to kryje sie gdzies w glebi naszej podswiadomosci .. ciezko sie tej mysli pozbyc,

bua18

a ja nie mysle o niej. A ją mam. rzadko to rozkminiam bo zawsze potem jestem zła. To tak jak z soczewkami, z czasem przyzwyczajasz sie do nich na tyle ze przestajesz je czuc, ale widzi sie inaczej.

Miki80 · Wysłany: Wto 17:24, 02 Mar 2010 Temat postu:

derealizacja to taki sktek uboczny nerwicy ,trzeba się zająć nerwicą a dd zniknie