Depersonalizacja

adele_e

Po dosyć długim spieraniu się z samą sobą postanowiłam coś napisać, chociaż do końca nie jestem przekonana o słuszności tego co robię (no i ta niepewność w stosunku do miejsca tematu).

Mam 21 lat, jeżeli wiek jest istotny. Od około 4 lat zauważyłam u siebie okropnie irytujące zachowania: po tysiąc razy sprawdzam, czy na przykład nastawiłam alarm w zegarku, zgasiłam światło, zamknęłam drzwi, coś schowałam, odłożyłam na miejsce itp.
Robię to z jednego względu: po prostu nie pamiętam, czy to zrobiłam.
Potrafię się cofać spod uczelni żeby sprawdzić, czy zamknęłam drzwi, bo gdy próbuję sobie to przypomnieć mam ogromną pustkę w głowie. Potrafię godzinami stać w sklepie i w myślach spierać się z samą sobą co mam kupić. Bardzo często zdarza mi się iść gdzieś i dopiero gdy dotrę do celu zdaję sobie sprawę, że nie wiem jak to zrobiłam. Kolejna jest rozmowa z ludźmi, kiedy tak naprawdę nie zdaję sobie z tego sprawy. Nie mam najmniejszego pojęcia o czym mój rozmówca mówi, ale prowadzę z nim aktywną konwersację. Wtedy mam wrażenie jakbym stała obok samej siebie.
Prawie codziennie miewam bóle i zawroty głowy, drżenie rąk, kołatanie serca, skurcze mięśni, wahania nastroju, które zaczynają się zmieniać co kilka tygodni (wcześniej przez około 2 miesiące byłam w euforii, a przez około miesiąca nie miałam siły żeby wstawać z łóżka). Ostatnio coraz częściej kątem oka widzę tak jakby postać, która stoi obok mnie. Oczywiście gdy spojrzę w to miejsce bezpośrednio nikogo tam nie ma.
Najgorsze są te kompletne 'zaniki pamięci'. Zawsze trafiam do celu, ale ile można się zastanawiać jak tam się doszło.

Sama już nie wiem co mam z tym zrobić. A może zostawić to w spokoju, bo samo przejdzie...

olunia155

witaj,

To co napisałaś o sprawdzaniu kilkakrotnie czy zamknęłaś drzwi itp świadczy o nerwicy natrętcw( nie stawiam diagnozy, tylko mówię na co mi to wygląda, nie jestem specjalistą), oczywiście da się leczyć.
jeśli to rzeczywiście nerwica, to przy takich zaburzeniach również pojawia się derealizacja i depersonalizacja( jakbyś nie była sobą)
stąd poczucie, że nie wiesz jak trafiłaś do celu.
w dd są właśnie nie do końca poczucie czasu, otoczenia, miejsca.
Pamiętasz przecież co robiłaś, w dd takie coś jest zupełnie normalne ( dobre określenie :p)
co do wahań nastrojów, niby jest coś takiego jak depresja w tym jest taka kiedy są wahania nastrojów tzn albo przez jakiś okres czasu euforia a potem odwrotnie...czyli dół.
Zaburzenia np. nerwica, depresja moga się często łączyć a objawy ze strony ciała jak drżenie rąk, bóle głowy( pewnie napięciowe) świądczą o nerwicy. W dzisiejszych neurotycznych czasach to choroba milionów.
Podobno za 20 lat już połowa będzie ją miała.
Pesymistyczny scenariusz, no ale nie można sie załamywać. ;P

Więc głowa do góry, choć ja sama mam z tym czasem problem.
najlepiej wybierz się do lekarza, raczej należy coś z tym zrobić.
zwłaszcza że to 4 lata.

Magda

"po tysiąc razy sprawdzam, czy na przykład nastawiłam alarm w zegarku, zgasiłam światło, zamknęłam drzwi, coś schowałam, odłożyłam na miejsce itp."

- nerwica natręctw bo wydaje Ci się że coś skopiesz że cos się stanie jak np nie wylaczysz zelazka, znam to , ja przerastam samą siebie, przed wyjsciem sprawdzam lokowke (chociaz pare meisiecy nie jest uzywana), prostownice do wlosow (mimo ze 2 dni jej nie uzywalam), czy jest wylaczony gaz (chcoiaz rano nikt nic nie gotowal) .. OBSESJA

"Robię to z jednego względu: po prostu nie pamiętam, czy to zrobiłam.
Potrafię się cofać spod uczelni żeby sprawdzić, czy zamknęłam drzwi, bo gdy próbuję sobie to przypomnieć mam ogromną pustkę w głowie. "

-myślę ze to typowy objaw derealizacji, zaniki pamięci.. Ja jak mam gorsze dni to jestem w takim stanie że nie pamiętam co się działo minute temu. miałam tak np dzisiaj rano : piłam kawę, poszłam na chwile na gore (sprawdzic czy wylaczylam prostownice:P) i jak wróciłam to wydarłam się na mamę że mi kawe do zlewu wstawila ( a sama ja tam postawilam,) bylam pewna ze nawet jeszcze jej nie wypilam. I tak mam na kazdym kroku ! Nie jest es sama, wiem ze to jest męczące ale sama nie wiem jak nazwac taki stan.. przychodzi mi na mysl tylko totalna dekoncentracja.. :/

"Potrafię godzinami stać w sklepie i w myślach spierać się z samą sobą co mam kupić. "

- no i skad ja to znam .. chociazby dzisiaj: weszlam do sklepu ot tak sobie cos kupic (chcialam kupic cos do zjedzenia" chodzilam dlugo po tym sklepie ale taka otumaniona ze wogole nie wiedzialam co sie dzieje, po co tam przyszlam, nie moglam sie skupic , kupilam sobie jablka i smietanke do kawy (ale sie najadlam..) Spierac sie? ja sie nawet nie spieram, dzialam pod chwila impulsu .. planuje cos kupic ale wchodzac do sklepu zawsze pojawia mi sie ta chora szyba, to otumanienia i kupuje co popadnie ..

"Bardzo często zdarza mi się iść gdzieś i dopiero gdy dotrę do celu zdaję sobie sprawę, że nie wiem jak to zrobiłam. "

No tak , derealizacja, depersonalizacja tak wyglada. Ja np jak wracam ze sklepu czy ze szkoly to tak sobie automatycznie, bezmyslnie ide przed siebie plywajaac gdzies gleboko w myslach, wogole nie wiem co sie dzieje, jakby sie ktos zapytal mnie gdzie ja jestem to bym nie miala pojecia co odpowiedziec bo mnie tam tak naprawde nie ma ! Idziesz sobie ale nie czujesz się sobą, wyłaczasz sie, idziesz w TYM swiecie ale dla ciebie to nie jest TEN swiat tylko tak sobie idziesz w swojej glowce..

"Kolejna jest rozmowa z ludźmi, kiedy tak naprawdę nie zdaję sobie z tego sprawy. Nie mam najmniejszego pojęcia o czym mój rozmówca mówi, ale prowadzę z nim aktywną konwersację. Wtedy mam wrażenie jakbym stała obok samej siebie."

- depersonalizacja na tym polega, że wydaje Ci się że jakies cos obcego przemawia za Ciebie, że cos za Ciebie sie porusza, cos za Ciebie pisze, chodzi, dotyka.. Czujesz sie o bco w swoim ciele, nie wydaje Ci sie ze to Ty , tak jakbys byla duchem i weszla do jakiegos ciala .. Hmm nie wiem co powiedziec, mnie to np strasznie meczy .. Najgorsze sa wlasnie te rozmowy , mam identycznie ! Stoje z kolezankami, rozmawiam sobie z nimi , zartuje, jest wszystko na pozor w porzadku .. Ale w pewnym momencie mowie sobie w mysli " Kurde Magda o czym ty rozmawiasz, co Ty mowisz, pomysl ." No bo tak jest .. mowie cos ale wogole nie mysle o tym co mowie, robie to tak wlasnie automatycznie, bezmyslnie, nawet nie wiem jak to opisac :/

"Prawie codziennie miewam bóle i zawroty głowy, drżenie rąk, kołatanie serca, skurcze mięśni,"

- moze brak magnezu, żelaza, kwasów omega 3? Moze za duzo używek? Nie wiem tak Ci mowie ale sama lykam to wszystko co Ci wypisalam a mam to samo, dretwieja mi konczyny, drży oko, mam okropne zawroty glowy, ręce mi się telepia .. ale mi sie wydaje ze to od moich psychotropow, bo robie badania krwi i zawsze wszystko jest w porzadku ...

"wahania nastroju, które zaczynają się zmieniać co kilka tygodni (wcześniej przez około 2 miesiące byłam w euforii, a przez około miesiąca nie miałam siły żeby wstawać z łóżka)."

-może to choroba afektywna dwubiegunowa? epizody manii na przemian z okropnymi stanami depresyjnymi , stad nie masz sily wstac z lozka .. tez tak mam :/

" Ostatnio coraz częściej kątem oka widzę tak jakby postać, która stoi obok mnie. Oczywiście gdy spojrzę w to miejsce bezpośrednio nikogo tam nie ma."

- jakies mroczki przed oczami moze? a moze widzisz kawalek siebie? hmm a moze to poprostu wytwor twojej wyobrazni, moze sie czegos boisz i to jakis ukryty lęk stara się wcielić w rzeczywistosc..? bo raczej omamów nie masz Wink

mi sie wydaje ze to ukryty lek, strach, moze zle doswiadczenia z dziecinstwa.. wiele osob boi sie stojac ze ktos za nimi jest , ja tez czesto odwracam sie przerazona ze ktos mnie sledzi a to tylko moja chora psychika.. moze to tez jakis objaw nerwicy natrectw?

"Najgorsze są te kompletne 'zaniki pamięci'. Zawsze trafiam do celu, ale ile można się zastanawiać jak tam się doszło."

-wiesz, ja juz sie nawet nie szastanawiam jak ja tam doszlam , ostatnio nawet zaczynam sie z tego smiac, bo ile mozna sie zamarwtaic, wazne ze trafias zdo celu ! zaniki pamieci dla mnie tez sa fatalne bo czesto boje sie ze cos zrobilam nie tak a nie pamietam co naprawde sie dzialo .. Mozna nawet pokusic sie op stwierdzenie ze urywa mi sie film, a moja pamiec wlasciwie dziala tylko na chwile .. cos sie dzieje a ja pamietam tylko ostatnie momenty ( w zaleznosci od dnia moga to byc godziny ale i minuty ).. ogolnie przez te znaiki pamieci czuje sie jakbym zyla obecna chwila, bo przeszlosci nie pamietam a o przyszlosci nawet nie mysle bo po co jak mam wrazenie ze to wszystko mi sie sni :/ ech jakie to wszystko chore..