Depersonalizacja

AniaM.M.

O CO W TYM CHODZI? tego jednego nie moge rozgryzc, chce to pokonac, moge nawet zyc z dd ale nie z tym objawem. Co mam z tym zrobic? co to wogle jest?!

AniaM.M.

błagam niech mi ktos odpisze co ja mam z tym zrobic. Ja juz nie mam na to siły, nie mam sily zyc z tym.

Łukasz25

Nie nakręcaj się tak mocno bo przy d/d i depresji różne myśli budzą przerażenie

AniaM.M.

ale nikt z Was nie ma takiego objawu?

Łukasz25

W zaburzeniach psychicznych ból może sprawiać wszystko. Nie nakręcaj się takimi myślami

Malina

AniaM.M.

ja sama nie wiem czy ja sie nakrecam, poprostu nie potrafie przestac o tym myslec.

Wczoraj stał sie cud, udało mi sie wyłaczyc lęk, poprostu przestałam sie bac. Położyłam sie do łóżka i wiecie co? poczułam cos dziwnego, zaczełam powoli, niemal komórka po komórce czuć ciało! pierwszy raz odkad zachorowalam! to bylo przedziwne uczucie, niemal przerazajace, znowu zaczelam czuc i prawdziwie wiedziec otoczenie i ludzi, bez lęku.

U mnie wyjścia z dd są takie: ( i udaje mi się dd wyłączyć na jakiś czas po czym nastaje znowu nawyk lęku)

- POZWOLIĆ SOBIE NA BYCIE SOBĄ W 100%, wszystko złe wtedy mija, jest cudownie jak nigdy w życiu do tej pory. Lecz bardzo cięzko jest poprostu pozwolić sobie na to bycie sobą. Coś mi wciąż wmawia że ta maska, te okłamywanie siebie i innych dookoła jest lepsza, bezpieczniejsza. Choc JESTEM PEWNA ze gdy zaryzykuje i pozwole sobie na swobode bycia soba to bedzie to TO, WLASNIE TO w 100%

- PRZESTAĆ SIĘ BAĆ, PO PROSTU, "KONIEC Z TYM, JAKAŚ JEDNA ZABŁĄKANA EMOCJA NIE BĘDZIE MI NISZCZYĆ ŻYCIA", wczoaj sie udało, teraz też sie udaje ale tylko gdy akurat o tym myśle, bo tez u mnie jest ten głupi problem, że gy znajde np. zdanie wytrych na wyjscie z dd to musze caly czas o nim myslec i je sobie powtarzac, i tylko wtedy dziala, i czesto zapominam o tym co juz wymysliam (o tych zdaniach wytrychach typu " to jest MOJE życie"). Dalej, jak juz przestane sie bac to odruchowo zaczynam byc inna ososba niz dotychczas czyli sobą, ta osobowoscia ktora wypracowalam przez cale dd i w ktorej czuje sie prawdziwie prawdziwą osobą. Czyli tak czy siak wiem, ze gdy z tego wyjde bedzie poprostu raj na ziemi dla mnie.

Łukasz25

Według mnie najlepszą metodą na pokonanie d/d jest zmiana słownictwa i nazewnictwa dotyczącego lęków. Bardzo wielu ludzi opisuje swoje lęki w taki sposób jakby chodziło o pokonanie jakiejś ogromnej,kosmicznej siły a to tak naprawde tylko zwykłe lęki i depresja. Depresja i stany lękowe dotyczy jeśli się nie myle około 10% populacji czyli ponad pół miliarda ludzi czyli bardzo dużej liczby ludzi.

Ja kiedyś odczuwałem i czasami nadal tak mam że jak mój nastrój jest obniżony to budze się rano i odczuwam taki silny nacisk na głowa jakby leżał na niej ogromny kamień lub głaz. Mógłbym to określić mianem kosmicznej walki z przygniatającą rzeczywistością ale czy wtedy przez samo nazwanie tego objawu w taki sposób nie utrudniam sobie zadania?Dlatego może warto trochę uprościć język w opisywaniu swoich objawów