Depersonalizacja

edyta36

moje życie było zawsze stresujące,wiele traumatycznych przeżyc,dd dopadał mnie wielokrotnie w dzieciństwie ale tylko chwilowo,gdy miałam 21 lat trafiło mnie konkretnie,a potem już psychiatra,masa róznych leków,próba S,pobyt na odzdziale nerwic,były poprawy i pogorszenia w wyniku stresu,w chwili obecnej zażywał Arketis już 4 dzień,ale tak naprawdę nadzieję na wyzdrowienie dała mi siostra która zrobiłaspecjalizacje z psychoterapii i to właśnie ona nastawiła mnie na zmianę myślenia,to takie niesamowite że przez zmianę myślenia i nastawienia może my zmienić skład chemiczny mózgu który przed stresem broni się przestawiając nasz organizm w stany dd,od dziś zaczynam walczyc z tym cholerstwem i pozostaję w nadziejii ze mi się uda,że w końcu wróce do poczucia własnej osobowosci,niczego bardziej nie pragnę,dziekuję Wam wszystkim którzy wyzdrowieli i którzy opisują swoje przypadki i daja mi nadzieję na normalne życie,prosze równierz o rady i słowa wsparcia jak uwolnić sie od tego gówna,mnie najbardziej dokucza depersonalizacja:(

desait26

Niestety życie nas różnie doświadcza ;/